Наместо да се грижи за тешко болната ќерка, 60- годишната Јованка Нaунова од Свети Николе ќе треба да патува со часови за да стигне на новото работно место. Без образложение и без најава, оваа мајка добила известување од подрачната единица на Министерството за земјоделство, каде работи повеќе од 8 години, дека е распределена на нова работна позиција во Велес – 40 километри подалеку од нејзиниот град. Скршена од болка прашува, како на година и половина пред пензионирањето да патува со часови и кој ќе се грижи за нејзиното неподвижно дете?
„Ова испаѓа ми го даваат решението за да се откажам од работа. Неполни две години имам до пензионирање, а морам да имам средства за живот. Мене ми треба грижа 24 часа околу детето, а мене ме праќаат да одам во друг град каде што нема ниту превоз““, вели Јованка.
Ќерката Валентина е дипломиран економист. Болеста се појавила пред десетина години и прогресирала брзо, па таа денес е речиси врзана за кревет и целосно зависна од нејзината мајка. Сама не може да отиде ниту во тоалет. Јованка вели дека поради близината на работното место во родното Свети Николе паузите ги користи да претрча до дома за да ја нахрани Валентина.
„Седум минути го одам тој пат, брзам. Секоја пауза ја користам да дојдам да и дадам храна и пак назад се враќам. А ако јас одам во Велес како ќе дојдам?“, прашува Наунова.
За голготата на Јованка, Алфа одговор побара и од надлежното Министерство. Оттаму се правдаат – Јованка со уште три лица била прераспределена на работа во Велес поради зголемен обем на работа во Вардарскиот регион.
„Во наредниот период во регионот за кој е надлежна Подрачната единица Велес ќе се објавуваат огласи за закуп на земјоделско земјиште со што ќе има и зголемен број на апликации кои треба да бидат сработени. Исто така, ќе се врши и поврзување на Системот за идентификација на земјоделски парцели, воведување на ФАРМ регистар и сето ова бара и повеќе луѓе и поголем ангажман“, информираат од Министерството.
Јованка до надлежните институции поднела и барање да работи со скратено работно време за да може да се грижи за ќерката – ја одбиле со изговор дека сопругот бил невработен и можел да се грижи за детето. Сопругот Гоце пак, најголемиот дел од годината работи во странство, оти како што вели терапиите за лекување на Валентина чинат десетици илјади евра, а државата не покрива ниту денар.
„Се обративме на конзилијарно, не ни дадоа помош од ФЗОМ. За матични клетки никаква помош не следувало. Нешто на социјалните мрежи има броеви за донации на детето, ама тоа е малку. Не можам да ги соберам парите“, вели Јованка.
Јованка се надева дека институциите, и земјоделие и здравство, ќе имаат слух за нејзината мака. Благодарна е на сите хумани граѓани, кои преку донации и хуманитарни настани, успеале да соберат нешто малку помош за лекувањето на Валентина, која неколку пати во годината треба да патува во Москва за пресадување на матични клетки.
Алфа.мк
