Еве како би изгледале седумте чуда на античкиот свет денес

ИЗВОРНов Лист
|

Ако сте биле турист во античко време, на списокот со желби за патувања би имало некои големи знаменитости: Седумте чуда на античкиот свет. Од Светилникот во Александрија до висечките градини во Вавилон овие инженерски подвизи биле изградени од Грците и Египќаните пред илјадници години. Само една од седумте – Големата пирамида во Гиза – останува скоро недопрена.

Урнатините: Храмот на Артемида во Ефес, Турција


Опишан од римскиот автор Плиниј Постариот како „Најпрекрасниот споменик на грчката величественост“, овој храм сигурно ја заслужил својата титула како античко чудо. Изграден во 6 век п.н.е., на западниот брег на денешна Турција, тој бил посветен на Артемида, грчката божица на ловот и природата. Според Плиниј, храмот бил долг 425 стапки (129 метри) и широк 225 (68 метри) – тоа е скоро двојно поголема од Партенонот во Атина.

Реконструкцијата: Храмот на Артемида во Ефес, Турција


Храмот предизвикал многу возбуда за време на својот живот, бидејќи бил нападнат неколку пати. Првпат бил срамнет со земја во 356 п.н.е. во намерен пожар од Херострат, кој ги запалил дрвените греди на храмот во потрага по слава. По обновата,  беше уништена уште еднаш во 262 година по Христа за време на рацијата на Готите, источногерманско племе. Денес остануваат само темелите и еден столб.

Урнатините: Светилникот во Александрија, Египет


Светилникот во Александрија, или Фаросот на Александрија, е веројатно најпознатиот предупредувачки светилник на сите времиња. Се наоѓал на островот Фарос, свртен кон двете пристаништа на Александрија (Исток и Запад). Се вели дека бил висок повеќе од 110 метри, била изградена помеѓу 300-280 п.н.е.

Реконструкцијата: Светилникот во Александрија, Египет


Веројатно втората највисока структура изградена од човекот во античкиот свет, по пирамидите во Гиза, светилникот стоел околу 1.600 години. Три земјотреси помеѓу 956 и 1333 година многу го оштетиле светилникот. Потоа, во 1477 година, на урнатините била изградена тврдината Каитбеј. Во 1994 година, археолозите откриле што се верува дека се остатоци од светилникот на морското дно на источното пристаниште.

Урнатините: Мавзолејот кај Халикарнас, Турција


Изградена помеѓу 353 и 350 година п.н.е. за Мавсолус, гувернер на Каира во југозападна Мала Азија, сега познат како Бодрум, Турција. Структурата, испланирана од самиот Мавзол, била толку импресивна, неговото име станало потекло на современиот збор Мавзолеј.

Реконструкцијата: Мавзолејот во Халикарнас, Турција


Според римскиот автор Плиниј Постариот, споменикот е изграден со употреба на раскошен бел и златен мермер од Атина и црвен мермер од Турција, поставен на правоаголен подиум. Импресивна колонада со 36 столбови доведени до покрив сличен на пирамида во 24 скалила, каде што имало огромна мермерна статуа на Мавзол кој се возел на кочија маскиран како грчкиот херој Херкул. Уништени од низа земјотреси помеѓу 11 и 15 век од нашата ера, камењата што биле оставени биле рециклирани за други градби.

Урнатините: Статуа на Зевс во Олимпија, Грција


Позлатената статуа од 12 метри е направена околу 436 година п.н.е. од грчкиот скулптор Фидија и ставена во Храмот на Зевс во Олимпија во западна Грција. Статуата имала огромно влијание врз римската и грчката уметност, инспирирајќи сè, од грнчарија до монети.

Реконструкцијата: Статуа на Зевс во Олимпија, Грција


Уметничкото дело го прикажува Зевс како седи на дрвен престол украсен со злато, слонова коска, абонос и скапоцени камења. Во левата рака имаше жезол со орел качен на врвот, додека во десната е статуа на Најк (грчката божица на победата). Храмот го воодушевуваше античкиот свет илјада години и станал задолжителен за сите што присуствуваа на античките Олимписки игри. Никој не знае како точно статуата го дочекала својот крај. Храмот на Зевс бил уништен во 426 година по Христа, а статуата можеби исчезнала тогаш, или за време на пожар кога била преместена во Цариград (Истанбул) 50 години подоцна.

Урнатините: Голема пирамида во Гиза, Египет


Најстарото – и единственото чудо што сè уште постои денес – е Големата пирамида, позната и како Пирамидата на Куфу. Тоа е една од трите пирамиди, Куфу, Хафре и Менкауре, подигната на западниот брег на Нил во близина на Гиза во северен Египет. Завршено околу 2570 година п.н.е., била изградена како гробница за четвртата династија, египетскиот фараон Куфу, за што веројатно биле потребни околу 20.000 работници и 20 години за да се изгради.

Реконструкцијата: Голема пирамида во Гиза, Египет


Приближно 2,3 милиони блокови варовник, секој веројатно тежок меѓу 2,5 до 15 тони, биле исечени, транспортирани и изработени за да се создаде структура што веројатно тежи 5,7 милиони тони. Со текот на годините, таа била жртва на ерозија, смалувајќи се од 481 стапки (147 метри) првично, на 451 стапки (138 метри) денес. Како што е замислено тука, некогаш била целосно покриена со високо полирани бели камења кои формирале елегантна површина. Некои од овие обвивки сега се изложени, вклучувајќи и еден во Националниот музеј на Шкотска.

Урнатините: Висечките градини во Вавилон, Ирак


Веројатно најмистериозното од сите чуда на списокот, за висечките антички градини се верува дека се наоѓале во близина на кралскиот дворец во Вавилон, јужно од денешниот Багдад, Ирак. За градините се претпоставува дека ги изградил императорот Набукодоносор за време на неговото владеење некаде помеѓу 605-561 година п.н.е., за неговата сопруга Амитис – очигледно таа и недостигала сценографијата на нејзината татковина во Персија. Меѓутоа, бидејќи во ракописите од тоа време не се спомнуваат градините, некои веруваат дека тие би можеле да бидат само мит.

Реконструкција: Висечките градини во Вавилон, Ирак


Подоцна, класичните писатели ги опишуваат висечките градини како да се граделе со употреба на камен и личеле на планина. Егзотични растенија и дрвја се надвиснати во идовите, па оттука доаѓа и името  „висечки“. За да се одржат растенијата живи во пустината, водата се испумпувала низ зградата користејќи систем за рано наводнување или од бунар или од блиската река Еуфрат.

Урнатините: Колос на Родос, Грција


Оваа моќна статуа не била наречена Колос на Родос за ништо. Потребни биле 12 години за да се изгради помеѓу 2994-282 година п.н.е., бронзената скулптура на грчкиот бог на сонцето Хелиос стоела во пристаништето на Родос на огромни 32 метри. Таа е создадена од уметникот Шарес од Линдус за да го прослави неуспешното опсадување на Родос од страна на тогашниот владетел на Кипар во 305 година п.н.е.

Реконструкцијата: Колос на Родос, Грција


Статуата била уништена од земјотрес нешто повеќе од половина век подоцна во околу 226 година п.н.е. и била оставена во расипана состојба уште 800 години. Бил стопен и продаден за старо железо во текот на 7 век, откако арапските сили го освоиле островот.