Вирџинија Оливер (101) од Мејн (САД) се уште работи на лов на јастози со своите синови, и таа се занимава со оваа работа од својата седма година и нема намера да се откаже.
Во оваа работа на Вирџинија и помагаат синови кои имаат 78, односно 79 години.
Таа, исто така, ги претстави плановите за иднината, во кои има намера да ја работи оваа работа уште неколку години, и како што вели, ќе престане да ги фаќа јастози само кога ќе замине од овој свет, пренесува вести CBS.
Г-ѓа Оливер неодамна се здоби со пов реда на работа, добивајќи седум конци. Дури и докторот беше изненаден и мораше да ја праша зошто го прави тоа.
– Ме праша зошто барам јастози. Реков дека сакам и ќе го правам тоа во иднина додека не заминам од овде. Навистина ми е грижа за неговото мислење – истакна таа и додаде дека пораснала фаќајќи јастог и тоа е нејзината смисла на животот.
Некогаш, фаќањето јастози се сметаше првенствено за машка работа, и се започнало кога нејзиниот татко ја зел со себе на брод кога имала седум години.
Оттогаш не престанала, а љубовта за фаќање јастози ја пренела на своите синови.
Исто така, нејзините синови тврдат дека таа би се чувствувала лошо доколку некој од нив престане да ја работи оваа работа.
– Мама не се откажува од ова. Таа е среќна што сме со неа и таа е шеф во нашиот бизнис. Ако и кажевме дека ќе се откажеме од фаќање јастог, ќе беше многу тажна – изјави нејзиниот син Макс.
Нивната работа трае три дена во неделата, од мај до ноември, претежно во заливот Пенобскот, Мејн.
Стануваат околу 3 наутро и никогаш не легнуваат пред 22 часот. Макс управува со чамецот и го вади уловот, работата на неговата мајка е да ги измери јастозите, фрлајќи ги малите назад во водата и раздвојувајќи ги поголемите што можат да се користат и продаваат.
Единствено што се промени сега во споредба со периодот кога беше млада е дека има многу помалку јастози и дека многу повеќе луѓе се занимаваат со овој бизнис.
