Кога во 2009 година авиокомпанијата “Јапонија ерлајнс” се соочила со тежок период требало да почне да се опушта дел од персоналот. Извршниот директор Харука Нисимацу за да го спречи отпуштањето ја намалил својата плата и ги елиминирал сите предности што ги уживала неговата позиција.
Сега тој зема плата помала од своите пилоти, користи автобуски превоз до своето работно место и јаде во заедничката кафетерија заедно со неговите вработени. Тој своите костими ги купува во продавниците со попуст, бидејќи смета дека оној директор кој носи Армани на работа значи дека создава дистанца помеѓу него и неговите вработени.
Ако имате лошо искуство, не им бидете лути на луѓето со кои се соочувате – обвинете го одговорното лице, смета Харука. Овој директор сака да има превид во работите што се случуваат во авионите. Тоа значи дека редовно ги посетува истите, комуницира со стујардесите, па дури и повремено ги средува весниците. Меѓутоа, Харука не останал само на ова. Тој реши да ги сруши ѕидовите од својата канцеларија за секој да може да има пристап.
Директорот не ги мотивира своите вработени со милионите кои ги заработува, туку со убедувањето на тоа дека сите се наоѓаат во ист брод, вели Нисимацу.
