Не е невообичаено девојките во доцните дваесетти и триесетти години, кога се на врвот на својата сила, да останат сами, без партнер.
Се случува тие да скокаат од краткорочни врски во секакви комбинации, често со оженети или, во „подобар“ случај, разведени мажи. Во секој случај, нема среќа таму.
Психолозите сметаат дека тие се виновни за тоа затоа што веруваат во митови и остануваат во заблуда. Тие се залажуваат себеси и со тоа се спречуваат да се отворат кон љубовта.
Ова се најчестите грешки што ги прават:
Тие го бараат идеалниот – таков не постои и нема никогаш да постои. На секој треба да му се даде шанса и да се направи идеален за себе, без оглед колку е несовршен.
Ако се караат во врска – веднаш се откажуваат. Аргумент е, запомнете го тоа, страст! Тоа е далеку попосакувано од млака и тивка рамнодушност.
Тие мислат дека врската подразбира постојан контакт: пораки, повици, состаноци. Напротив, постојаните пораки „замараат“, повеќето дури ги полудуваат. Секој мора да има дел од животот за себе. Ќе биде многу подобро за вас кога сте заедно.
Тие сметаат дека поради врската, мора да го жртвуваат општеството – погрешно, дури и фатално. Секој од партнерите мора да има свои пријатели и да ги поврзува секогаш кога е можно.
