Луѓето разговараат и читаат книги, никој не се гледа со телефон во рацете и децата не се борат за “Xbox”.
Можеби нема да поверувате, но постои и едно село во кое се живее без мобилни телефони, без долгови и пред сè без засолниште. Тоа би изгледало како утопија, но тоа е точно. Платите се плаќаат, а куќите се опкружени со шуми и со езеро за пливање во текот на топлите денови.
Луѓето разговараат и читаат книги. Никој не се гледа со телефон во рацете и децата не се борат за „Xbox”, бидејќи никој нема компјутер или телевизор.
Ова животот, кој се чини дека доаѓа од една приказна од минатото, во заедницата Брудерхоф, село близу Робертсбриџ во Сасекс, Велика Британија. Жените се скромно облечени, косата ја покриваат со шамии, нивните здолништа се долги и кошулите изгледаат како вреќи.
Животот на 300 луѓе тука не е нивен, бидејќи тие служат на повисоко битие: Исус. Тие треба да побараат дозвола за да се запознаваат со некој што им се допаѓа. Никој не може да се разведе и не можат да изберат работа или да имаат имот.
Овој животен стил е предмет на новиот интересен документарец на BBC1 . Повеќето луѓе не слушнале за Брудерхоф, и не е изненадување бидејќи има само 3.000 членови на најмалата христијанска заедница во светот, распространети низ цела Велика Британија, Германија, Австралија и Парагвај.
– Ние имаме поинаква визија за нашето општество. Ние не правиме конвертирање, бескорисно е да се обидеме да ги натераме луѓето да станат членови. Но, мислевме: зошто да не им кажуваме на луѓето како живееме? Кога одиме надвор од заедницата, луѓето се заинтересирани да знаат за нас. Тие се грижат за своите деца и технологијата, и како е идејата за поделба – вели Бернард Хибс (38), директор за заедница на терен кој за прв пат зборуваше пред телевизиски камери.
