Животот на Призренка Билјана Лолиќ тешко може да се опише со зборови. Принудена да го напушти домот како млада девојка, среќата најпрвин ја барала во Шврљиг, каде се омажила за својот прв сопруг, а по разделбата се упатила во Сребреница, од која практично побегнала со децата.
Едвај успеавме да се вратиме во Србија. Немавме каде да одиме, па оваа куќа во селото Врањани ја купивме на конкурс што го објави државата за внатрешно раселени лица – раскажува мајката Билјана.
Куќата се распаѓа и надвор и внатре поради влага – ова е најкраткиот опис на моменталната ситуација. Конкурсот бараше Билјана да најде куќа во општина Пожега, а други понуди за тие пари немаше.
Условите се лоши, а особено ми е тешко да спијам со Тамара (1) на подот. Нашиот проблем не е што е студено, туку што нè лазат мравки – рече Билјана.
Покрај Давид и Тамара, со нив живеат Ивона (12) и Маша (3), додека со татко им живеат најстарите деца од првиот брак Стефан (20) и Анѓела (17).
Кога ќе пораснам, би сакал да бидам војник. Да ги заштитам мајка ми и сестрите, да бидам херој, но да не се фалам. Не сакам да бидам богат, сакам само мајка ми да биде среќна, вели Давид.
