Овие деца минатата година ја почувствувале суровата страна на животот, кога и двајцата родители ги изгубија во рок од 40 дена. Нивните старатели, тетин Миодраг и тетка Јованка Радукиќ, сега се грижат за нив и се трудат на секој начин да им ја ублажат болката и да ја надоместат љубовта на нивните родители, која сега им е најпотребна.
„Прво, мојот зет Љубиша (47) замина за многу рано. Тој го издржуваше своето семејство. Работел во фирмата Страбаг од Заечар. Во слободно време работел во шума подготвувајќи дрва за продажба, па никогаш ништо не барале и не должеле. Се грижеше семејството и децата да имаат се.
Четириесет дена по него, сестра ми Миладинка (44) го напушти овој свет. Тоа е таква траума за децата, што се уште не можат да закрепнат.
„Тетка и тетин ни се се. Тие нè сакаат и се трудат ништо да не ни недостасува. Но, ни недостасуваат мама и тато. До последен момент поминав со мајка ми, а татко ми ја криеше својата болест од нас. Бев многу приврзана за него, низ солзи едвај зборува оваа девојка. Сега е загрижена како ќе го прослави 3 јуни и матурата без нив.
Љубе лете по потреба напорно работи, па дури и гордо седи во тракторот што му го оставил татко му. Неговата насмевка и сјајот во очите кога дозна дека ќе добие нов велосипед од сограѓанин, никого не остави рамнодушен.
