Петте члена на екипажот на подморницата „Титаник“, која експлодираше во Атлантикот додека се спушташе кон урнатините на Титаник, ги поминале последните моменти слушајќи музика во целосна темнина и гледајќи биолуминисцентни суштества во длабочината, откри сопругата на еден од жртвите.
Тие го започнале своето спуштање до потонатиот брод Титаник во 8 часот наутро на 18 јуни. Еден час и 45 минути по нуркањето, во 9:45 часот, контактот е изгубен.
Оние кои се на бродот – извршниот директор на компанијата зад експедицијата, Стоктон Раш (61), францускиот експерт за Титаник П.Х. Нарјеле (77) 58-годишниот британски милијардер авантурист Хамиш Хардинг, еден од најбогатите Пакистанци и неговиот син Шахзад Давуд (48) и Сулејман Давуд (19) – веројатно веднаш починале, без да имаат поим што се случува.
Во неделата, Кристин Давуд, сопругата на Шахзад и мајка на Сулејман, за Њујорк Тајмс раскажала за деталите што довеле до трагедијата.
Таа изјавила дека нејзиниот сопруг и син за малку ќе пропуштиле да се качат на бродот.
Семејството Давуд полетало за Торонто на 14 јуни. Нивниот лет до Сент Џонс за да се приклучат на експедицијата бил откажан, па имале дополнителен ден да го истражат градот. Но, одкажан бил и летот наредниот ден и се уплашиле дека воопшто нема да стигнат на експедицијата.
– Бевме доста загрижени што ќе се случи ако го откажат и тој лет? Сега би сакала да го откажаа – рече г-ѓа Давуд.
На 15 јуни среде ноќта пристигнале на пристаништето во Сент Џонс, Њуфаундленд и отпловиле до местото за нуркање.
Таа посочи дека имало брифинзи во 7 и 19 часот, со научни разговори и дискусии за потонатиот брод и експедицијата.
На оние кои се подготвувале да се спуштат, им било кажано да носат дебели чорапи и капа бидејќи може да се залади на длабочина, да следат „нискокалорична диета“ еден ден пред нуркањето и да не пијат кафе наутро.
Според неа, на бродот немало вистински тоалет, туку само импровизирана верзија зад завесата.
На патниците им беше кажано да ја вчитаат омилената музика на своите телефони за да ја репродуцираат преку Bluetooth звучниците. Исто така, според нејзините изјави, тие биле предупредени дека спуштањето ќе биде во мрак бидејќи фаровите биле исклучени за да се заштеди енергија од батеријата за кога ќе се спуштат на морското дно.
Сепак, им било кажано дека најверојатно ќе видат биолуминисцентни суштества.
Кристин Давуд рече дека нејзиниот сопруг бил толку возбуден што бил „како дете“ пред патувањето.
По посетата на изложбата во Сингапур во 2012 година, на 100-годишнината од потонувањето на бродот, семејството било фасцинирано со Титаник .Таа го нашла огласот за Oceangate и првично имала намера да патува со својот сопруг. Тоа патување било одложено поради пандемијата, а кога успеаја, Сулејман бил доволно возрасен за да замине на нејзино место.
Тинејџерот со себе зел Рубикова коцка, надевајќи се дека ќе го собори светскиот рекорд за комплетирање под вода.
Таа додала и дека Раш и неговата сопруга Венди отпатувале во Лондон – каде што живееле – за да ги информираат за патувањето, но техничките работи останале нејасни.
– Тоа е инжениерска страна, едноставно немавме поим, седите во авион и не знаете како работи моторот – изјави таа за „Њујорк тајмс“.
Но биле заљубени во идејата за авантура.
Кристин Давуд рече дека нејзиниот сопруг ги апсорбирал приказните за Наргеле, еден од најистакнатите светски експерти за Титаник, кој бил меѓу загинатите. Французинот им одржал презентација за неговите 37 претходни нуркања на Титаник и ѝ раскажал на групата приказна за тоа како некогаш бил „заглавен таму три дена, а подморницата била без комуникација“.
Таа рече дека сопругот се свртел и рекол: „О Боже мој, ова е многу кул“.
Утрото на 18 јуни, патниците морале да бидат на палубата во 5 часот наутро.
– Тоа беше како добро подмачкана операција – можеше да се види дека тоа го правеле многу пати претходно – рече таа. Сулејман и Шахзада ги носеа своите костуми Oceangate, како и водоотпорни панталони, портокалова водоотпорна јакна, чизми со челични прсти, елеци за спасување и шлемови.
Застанаа да се измерат, ако треба, и да се фотографираат.
Сулејман се спушти по скалите за да влезе во моторизираниот сплав што ги носеше патниците до пловечката платформа каде што беше врзан Титан.
Сите петмина се качија во подморницата, а нуркачите го затворија отворот. Некој со клешта ги затегнал сите завртки. Екипажот маневрирал со Титан под вода и го ослободи од платформата.
– Беше добро утро – рече таа.
Подоцна истото утро, Кристин Давуд слушнала дека некој вели дека комуникацијата со Титан била изгубена. Но брзо потоа ѝ рекле да не се грижи бидејќи комуникациите може да бидат несигурни.
Нејзе ѝ било кажано дека доколку има проблем, мисијата ќе прекине, а подморницата ќе ги спушти тегови на бродот и ќе се издигне на површината.
Тогаш некој ѝ рекол дека не знаат каде е Титан.
– Гледав и во океанот, за секој случај да ги видам како излегуваат – рече таа.
Таа била на матичниот брод кога пет дена подоцна се дознало дека се пронајдени остатоците од подморницата.
