Жика Јакшиќ живеел на релација Германија-Србија, а како што истакна, покрај музиката работел и како спасител на базен. Таму ја запознал и својата прва сопруга, а сега конечно се отвори и раскажал како се оженил.
– Таму ја запознав мојата прва сопруга во 1990 година, таму се заљубивме, а се венчавме во Александровац. Следната година бендот се распадна, поповолно беше да свири во Србија. Останав таму од љубов, а тие се вратија. Дури некое време свирев таму со Германците, периодот од 91 година, кога пуштав рок музика. Потоа изби вој ната, се сеќавам кога почна вој ната овде, планирав да се вратам, се вратив два дена пред да избијат конфликтите во Хрватска. Дојдов дома точно во времето кога почна вој ната, заедно со жена ми. Се сеќавам дека имаше свој фризерски салон во Германија, го спакувавме и го донесовме во Александровац за да живееме таму, уште немавме деца, една година бевме во Србија. Таа инсистираше, поради воената состојба, а јас ги имав документите, да се вратам и се вративме во 93 година до Германија – изјави за Курир.рс.
Сепак, нивниот брак не траеше долго, Жика се разведе, а една причина беше пресудна.
– Кога станува збор за децата, можам само да кажам – фала богу. Се разведов од Снежа кога Андрија имаше шест години, само што тргна на училиште. Се разведовме затоа што ми е премногу тешко да живееме заедно, премногу сум независен, тешко се приспособувам на секаков вид оглавник, а на крајот и на оглавникот и стегите што, според тоа, незапирливо ги носи бракот. Немавме никакви проблеми, кавги, измами, но едноставно не можевме да ги усогласиме нашите животни ставови и желби – рече Јакшиќ и додаде:
– Ист случај беше и со Дијана, но јас не се оддалечив и секогаш бев присутен во животот на Андрија. Дури и кога бевме со милји далеку и кога бев во тешки ситуации и финансиски, секогаш се залагав за него и, ете, тој завршуваше сериозни училишта.
– И денес, мојата прва сопруга која ми е голем пријател, а јас, се разбира, можам само да и се заблагодарам што му ги всади најубавите морални и етички норми и бидејќи е вредно и паметно момче, тој е прекрасно суштество, мој ангел и во таа смисла сум благодарен на Бога и на неа. И знам дека тоа не е мој успех, но на крајот ќе се мери како мој успех и многу ми значи во овие години да имам дете кое не ми прави проблеми, туку квалитетна личност, во ова општество и свет, вели Јакшиќ.
