Зголемувањето на цените ги погоди најсиромашните. А во Хрватска, дури две илјади луѓе немаат ниту покрив над главата. По повод Денот на бездомниците и Денот на борбата против сиромаштијата, започна проект за пофалба.
Јас сум бездомник од детството затоа што мајка ми ме фрли во ѓубре. Кога ќе видат бездомник, само го вртат грбот, никој не ги гледа и не помага “, рече Душко Радаковиќ.
Тоа е реалноста на бездомниците.
“Некои дури имаат дом, но немаат ништо повеќе. Не можат да платат комунални услуги, не можат да јадат. Некои спијат на пат, во трамваи, таму во Централната станица во вагони”, вели Андреа Радингер.
Во Хрватска според проценките на мрежата за бездомници, има повеќе од две илјади лица на улица. Некои немаат ниту документи.
“Овие луѓе не постојат, не се во системот, немаат лични карти, немаат право на социјална помош или здравствена заштита или право на глас. Сега имаше голем попис, овие луѓе не се на пописот “, рече Миле Мрваj од здружението на хуманитарните борци.
„Средствата се наменети исклучиво за целната група поранешни зависници и се работи за нивна социјализација и обезбедување на некои основни хигиенски услови на потреби“, објаснува Радингер за новинарката на ТВ „Дневник Нова“.
Отворен е полудневен престој за бездомниците во улицата Харамбашичева во Загреб, каде што добиваат едноставни оброци, чај, кафе, туш кабина, кои ги немаат на друго место во градот, како и перење и сушење облека. Овде можам да разговарам со експерти, да присуствувам на работилници.
„Треба прво да ги воспитаме за подоцна да го земат животот во свои раце“, заклучи социјалната работничка Весна Хари.
Денес јас, утре ти. Таков е животот, секој може да се најде на улица преку комбинација на несреќни околности. Важно е да имате рака за која може да се фатите. И важно е, кога можеме, да ја подадеме таа рака на другите.
